تالاب قوری گل: تالاب قوری گل در 42 کیلومتری شرق تبریز در کنار جاده تبریز- تهران واقع است. مساحت تقریبی آن 245 هکتار و عمق متوسط آن 5/4 متر است. منابع تأمین‌کننده آب قوری گل، آب‌های جاری ناشی از برف و باران و تعدادی چشمه‌های زیرزمینی است که در کف آن قرار دارد. این دریاچه از سال 1348 خورشیدی از مناطق حفاظت‌شده اعلام گردیده و از سوی شرکت شیلات، برنامه تکثیر و پرورش ماهی در آن به مرحله اجرا گذارده شده است. این تالاب با چشم‌اندازی زیبا، ویژگی زیستی منحصر به فرد یکی از جاذبه‌های طبیعی استان است و محیط مناسبی برای رشد انواع گیاهان و پرندگان آبزی از جمله پرندگان نادر و کمیاب مانند اردک سفید می‌باشد.

تالاب آلماگلی: اين تالاب در ارتفاع 2400 متری در جنوب شرقی ارتفاعات سهند قرار دارد و 20 هكتار مساحت دارد. تالاب پوشيده از نيزار و گياهان آبزی است كه از نظر لانه‌گزينی  پرندگانی نظير سرسبز و چنگر شرايطی مناسب دارد و به همين دليل دارای ارزش تفرجگاهی نیز می‌باشد.
تالاب خرمالو: اين تالاب  در 42 كيلومتری جنوب غربی اهر قرار دارد و تالاب دائمی است كه علاوه بر استفاده‌های كشاورزی، در فصل زمستان مورد استفاده پرندگان مهاجر قرار می‌گيرد.
 تالاب قوشا گلی: اين تالاب در 31  كيلومتری جنوب غربی هشترود قرار دارد و تالابی نيزاری است.
تالاب قره قشلاق: منطقه تالابی قره قشلاق در كناره‌های جنوب شرقی درياچه اروميه قرار دارد و به لحاظ شرايط خاص طبيعی، زيستگاه بسيار مناسبی برای پرندگان آبزی و كنار آبزی و علف‌چَر می‌باشد. اين تالاب  به عنوان تالاب بين‌المللی شناخته شده است.

 تالاب قبادلو: اين تالاب در 22 كيلومتری شمال غربی عجب شير بالاتر از بندر رحمانلو قرار دارد و بخشی از پرندگان تالاب‌های حاشيه‌ای درياچه اروميه را، به خود جذب می‌كند.

تالاب زولبين گلی: اين تالاب در 42 كيلومتری غرب هشترود قرار دارد و با وجود اين كه تالابی فصلی است، به علت نيزارهای داخلی و حاشيه‌ای به ويژه در مواقع پرآبی، پناهگاه مناسبی برای پرندگان مهاجر آبزی محسوب می‌شود.

تالاب يوسفلو: اين تالاب در 33 كيلومتری  شرق شهرستان اهر قرار دارد و تالابی دائمی است كه مورد استفاده پرندگان مهاجر آبزی قرار می‌گيرد.

تالاب يانيق گلی: اين تالاب در 31 كيلومتری جنوب غربی هشترود قرار دارد و در پاييز و زمستان مورد استفاده پرندگان وحشی قرار می‌گيرد.

تالاب ماهی‌آباد: اين تالاب در 20 كيلومتری شمال ميانه قرار دارد كه تالابی فصلی است و مصارف كشاورزی دارد و در مواقع پرآبی، مورد استفاده پرندگان مهاجر است.

تالاب بزوجق گلی: اين تالاب در 50 كيلومتری غرب شهرستان هشترود قرار دارد و تالابی دائمی است كه مورد استفاده پرندگان مهاجر قرار می‌گيرد.

تالاب ديب سيز: اين تالاب در 25 كيلومتری شرق اهر قرار دارد و تالابی نيزاری و دائمی  است كه مورد استفاده پرندگان مهاجر آبزی قرار می‌گيرد

غار آغ بولاق: اين غار در قسمت جنوبی روستای قره چمن از توابع شهرستان بستان‌آباد واقع شده و از نوع غارهای استلاكتيت است. عرض دهانه غار حدود 2 متر  است و دسترسی به آن از روستای قره چمن امكان پذير است. غار زيبای آغ بولاق مورد توجه و بازديد كوهنوردان علاقه‌مند است.

غار اسكندر: غار اسكندر به فاصله 30 كيلومتری تبريز در روستای سعيدآباد واقع شده و دسترسی به آن از طريق جاده ترانزيتی تبريز- تهران ميسر است. عرض دهانه اين غار حدود 5 متر و ديواره‌های داخل آن دارای استلاكتيت‌های جالب توجهی است.

غار دوگيجان: اين غار كه از نوع غارهای استالاكتيت است، در شرق شهر مرند قرار دارد. عرض دهانه آن 5/3 متر است.

غار کبوتر: غار هامپوییل با قدمت 150 تا 200 میلیون سال در منطقه کوهستانی با چشم‌اندازی زیبا واقع شده است. این غار در 8 کیلومتری جنوب شرق شهر مراغه و در نزدیکی روستای گشایش واقع شده است. در ابتدای ورودی غار میدان بزرگی وجود دارد که سقف آن از لانه کبوتران تشکیل شده است. پس از تونل کم‌ارتفاعی که در سمت راست قرار دارد، میدان نسبتاً بزرگ دیگری وجود دارد. در این میدان چهار حلقه چاه به عمق تقریبی 10 تا 12 متر وجود دارد که همه آن‌ها به یک میدان بزرگ در اعماق زمین منتهی می‌شوند. در این میدان صخره‌های بزرگی دیده می‌شود که تا خرداد ماه به دلیل ریزش آب‌های زیرزمینی سطح آن‌ها لغزنده می‌باشد. سپس این میدان بزرگ به اتاق‌های بزرگ و در نهایت به تونل‌های باریکی ختم می‌شود. در سقف اتاق‌ها صدها خفاش به حال آویزان دیده می‌شوند. به دلیل وجود تعداد زیادی کبوتر، این غار به «غار کبوتر» معروف شده است. دهانه غار 8 متر و ارتفاع آن بین 30 تا 40 متر است. در ابتدای غار کتیبه‌ای به زبان روسی که سال 1945 در آن نقش بسته دیده می شود.